Bij burn-out wordt er altijd naar de persoon in kwestie gewezen. Vanaf dat je burn-out bent moet je dikwijls een heleboel. Meer nee zeggen, je grenzen stellen en vooral ook snel herstellen graag. Ondanks de vele strategieën en trajecten die we ter beschikking hebben, komt een burn-out nog altijd erg vaak voor. Wat zou een echte oplossing zijn? Waar moeten we dan eigenlijk wel aan gaan werken? Ik heb hier mijn ideeën over. Je leest ze op de blog.
oktober 30th, 2019
We lijden aan een Mondiale Massapsychose
De economie vind ik economanie.
Bestuurders besmet met efficiencyhysterie.
Een minderheid lijdt aan grote neurose
Ik had de wereld zelf toch anders gekozen.
Onze huidige welvaartsdrift
Zorgt voor ongelijkheid en gekift. I
k ga op afstand rustig verpozen
Ver van deze mondiale massapsychose.
– De Gans –
Dit delen:
oktober 29th, 2019
Er is niets mis met mij
Ik vind dat er nogal wat mis is in de wereld. Ondanks dat ik redelijk afstand weet te houden tot de economanie van tegenwoordig, moet ik soms toch wel mijn opwachting maken. En dat bevalt me lang niet altijd… In deze log een kritische noot die ik weer eens moet kraken…
Dit delen:
september 10th, 2019
Live before you Die
Live before you Die
Hoe makkelijk kan het zijn. We leven immers nu? Maar voor zo veel van ons is dat zo eenvoudig nog niet. Leven, ‘Live’, zoals ik in de titel beschrijf, kan op veel manieren. En ik heb de indruk dat wij dat een beetje vergeten zijn. Ik dacht er over na en schreef mijn visie er over op.
Dit delen:
juni 15th, 2019
Ik heb het toch gezegd…
Ik heb het toch gezegd… Al die regeltjes en veranderingen met als basis economische waarde en bezuinigingen. Vele jaren geleden plaatste ik al grote kanttekeningen bij politieke besluiten die genomen werden. En uit alle berichtgevingen van de laatste jaren moet ik het toch zeggen: ik heb het toch gezegd… Ik stel voor dat we terug aan tafel gaan en onze samenleving samen inrichten. Met elkaar. Dan komen we pas verder.
