Herinneringen aan mijn Moeder
Met het verglijden van de zomer stierf ook mijn moeder, die bijna 50 jaar mijn leven vulde met de bruisende levenslustigheid van een zomerweek in juli, afgewisseld met knetterende donderbuien vol striemende hagelstenen.
Een zomerbeeld vol herinneringen aan, zonder enige twijfel, de kleurrijkste persoon in mijn leven: mijn moeder
Nu het weer wat rustiger wordt in ons leven is er tijd om stil te staan. Om wat te doen met die ruimte die komt in ons hoofd. Verwerken van jaren lang door moeten gaan, geleefd worden en volhouden. Maar ook jaren waarin eigenlijk vooral prachtige dingen zijn gebeurd. Het leven moet je koesteren. Je hoeft het niet te begrijpen, maar laat de gebeurtenissen resoneren in wat je doet en grijp je kansen met beide handen aan. Ik heb er een liedje over geschreven. Lees en luister op de blog.
Vandaag ga ik lopen over water. En loop ik naar je toe. Ik houd je vast, heel stevig. Want ooit, is er geen later… De Gans
‘Auto van de weg gereden, bestuurder later overleden’
Klein berichtje in de krant. Gezien, gelezen, vast door velen.
De wereld draait zoals elke dag.
De zon komt open gaat weer onder.
(lees het hele stukje op de blog)
In de krant een klein berichtje ‘iemand is er heengegaan’ Slechts een enkel setje woorden over een leven dat is gedaan. Over veel verhalen mensen, liefde, leven, lijden … In de krant een klein berichtje ‘iemand is er heengegaan’ Maar met de liefde achter deze woorden is het echt nog niet gedaan … De Gans Mooi Leven, by De Gans vliegt ook op Facebook, gakt op Instagram en incidenteel verschijnt
Ik weet wel liefde sterft niet… Ik blijf die liefde voor jou voelen al ben jij er zelf niet. Maar de dagelijkse pijn van gefluisterd lieve woorden… Rollend uit gedachten vol liefde nog aan jou. Tonen slechts herinnering en voeden mijn verdriet. Ik kan niets meer met je delen… Al wat ik nu beleef. Al die prachtige momenten, maar jij bent er niet. Mijn gefluisterd woord van liefde, elke dag
