Lockdownmoe
Ik word een beetje moe van de eentonige dagen. Met mijn chronische aandoeningen ben ik wel gewend aan rust en allenigheid, maar toch is dit anders. Lockdownmoe ben ik. Maar de energie die ik nog heb, besteed ik toch maar positief.
mei 9th, 2020
Verantwoordelijkheid
Gisteren schreef ik een pleidooi om vooral voorzichtig te blijven doen. En uiteraard voel ik dat nog steeds zo.
Maar telkens opnieuw vraag ik me deze maanden af, wat de beste keuzes hierin zijn. Opinies van alle zijden lezende slaat mijn twijfel verder toe. De zorg voor iedereen van wie ik houd, alsmede zelfbehoud, maken mij ontzettend angstig en onrustig. En tegelijk, als nuchtere noorderling, relativeer ik ook wel weer.
Want….de hele samenleving op slot gooien voor een virus is wel de meest ingrijpende maatregel ooit, buiten oorlogstijd. En ik begrijp de weerstand daartegen goed.
Dit delen:
april 21st, 2020
Wat is verstandig?
Nu de grote Covid-19 piek ternauwernood achter ons ligt, merk ik frictie op tussen mensen in de maatschappij. En frictie in mijzelf. Want wat verlang ik naar een normaal leven! Gewoon weer alles op de rit, en mijn mooie plannen, die echt al vorm hadden gekregen, verder ontwikkelen en uitvoeren…
Toch tob ik nu. Want ik behoor óók tot de kwetsbaren waarover de regering spreekt. En ik heb een kind in de basisschoolleeftijd. Ik zie overal haken en ogen en heb er slapeloze nachten van.
Wat is verstandig?
Dit delen:
april 14th, 2020
Een nieuwe Realiteit
Langzaam verglijdt onze maatschappelijke realiteit in een nieuwe vorm van zijn. Weinig mensen zien, weinigen spreken, veel getyp; het sociale leven gereduceerd tot een wat hokkerige interactie via een schermpje. Angst heeft grote groepen mensen in zijn greep en de wereld zit grotendeels op slot.
Ik hoop dat deze periode voor ons als maatschappij een ontwaken betekent. Zodat we elkaar weer aan kunnen kijken en niet verzanden in eisen, regels en wetten. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. En we zien nu dat het dan ook echt kán.
Met oprechte aandacht voor elkaar, een flinke dosis goede moed en een voorraad doorzettingsvermogen.
Dit delen:
maart 30th, 2020
LockDown
Inmiddels glijden we bijna ongemerkt week 3 van bijna volledige lockdown in. Op mijn ‘connectiekanalen’ merk ik dat de één het er wat makkelijker mee heeft dan de ander.
Bij ons thuis valt het op dit moment nog alles mee. We hebben de afgelopen jaren zo veel meegemaakt, dat dit voor ons drietjes ‘een eitje’ is. Jaar in jaar uit worstelen met life-events van allerlei ernstige aard, heeft van ons ervaren crisismanagers gemaakt. We zijn heel flexibel in het ons aanpassen aan het onvermijdelijke en daar dan weer het beste van maken.
Mijn Ganse gedachten vind je in dit artikel….
