Pappie?
Hoor je me daarboven?
Ik mis je
zo heel erg
….
21 Juni….
Vaderdag. Ik schreef er een gedichtje over. Maak je herinneringen en koester ze.
Pappie?
Hoor je me daarboven?
Ik mis je
zo heel erg
….
21 Juni….
Vaderdag. Ik schreef er een gedichtje over. Maak je herinneringen en koester ze.
Terwijl de wereld stilvalt
Terwijl de wereld buiten stilvalt
begint om ons heen het ware leven
‘Wij zijn ok, en jij?’
is nu het meestgevraagde
Een vraag die eigenlijk
elke dag wel hoort te zijn
Bomen ruisen hun frisbebladerde takken
hoorbaar in de zachte wind
Vogels kwetteren en vliegen
zich onbewust
van onze menselijke transformatie
(het hele gedichtje vind je op de blog)
De mijne
kan ik niet meer knuffelen,
of zeggen
‘k heb je lief.
Maar ik stuur
een kus naar boven.
Want mijn vader …
houd ik lief …
De Gans
Nu het weer wat rustiger wordt in ons leven is er tijd om stil te staan. Om wat te doen met die ruimte die komt in ons hoofd. Verwerken van jaren lang door moeten gaan, geleefd worden en volhouden. Maar ook jaren waarin eigenlijk vooral prachtige dingen zijn gebeurd. Het leven moet je koesteren. Je hoeft het niet te begrijpen, maar laat de gebeurtenissen resoneren in wat je doet en grijp je kansen met beide handen aan. Ik heb er een liedje over geschreven. Lees en luister op de blog.
Vandaag ga ik lopen over water. En loop ik naar je toe. Ik houd je vast, heel stevig. Want ooit, is er geen later… De Gans