Jij bent niet meer hier….
Een nieuwe Woorden bij Beeld bijdrage van De Gans
Het heengaan van mijn moeder was een verfijnde dood, door ons warm verwelkomd na een lange weg van vechten en lijden. Het leek bijna alsof ze heel geleidelijk stierf. Zonder poespas en met grote waardigheid. Precies zoals ze wilde. Ik heb een immense bewondering voor haar.
God heeft niet gelogen
Met heel zachte
vingertoppen
sloot de dood
haar ogen
Verloste haar
Bevrijdde haar
En nam haar mee
naar boven
Mijn lieve, sprankelende, intens bijzondere moeder is niet meer.
Ik houd van haar
Tonny Withaar-Schreurs
1943 – 2020
Voor deze wollige bij
is het leven voorbij.
Maar wat is het prettig,
om na al dat gezoem
zachtjes
in te slapen op een bloem.
De Gans
Nu het weer wat rustiger wordt in ons leven is er tijd om stil te staan. Om wat te doen met die ruimte die komt in ons hoofd. Verwerken van jaren lang door moeten gaan, geleefd worden en volhouden. Maar ook jaren waarin eigenlijk vooral prachtige dingen zijn gebeurd. Het leven moet je koesteren. Je hoeft het niet te begrijpen, maar laat de gebeurtenissen resoneren in wat je doet en grijp je kansen met beide handen aan. Ik heb er een liedje over geschreven. Lees en luister op de blog.
‘Auto van de weg gereden, bestuurder later overleden’
Klein berichtje in de krant. Gezien, gelezen, vast door velen.
De wereld draait zoals elke dag.
De zon komt open gaat weer onder.
(lees het hele stukje op de blog)