Nu het weer wat rustiger wordt in ons leven is er tijd om stil te staan. Om wat te doen met die ruimte die komt in ons hoofd. Verwerken van jaren lang door moeten gaan, geleefd worden en volhouden. Maar ook jaren waarin eigenlijk vooral prachtige dingen zijn gebeurd. Het leven moet je koesteren. Je hoeft het niet te begrijpen, maar laat de gebeurtenissen resoneren in wat je doet en grijp je kansen met beide handen aan. Ik heb er een liedje over geschreven. Lees en luister op de blog.
februari 27th, 2019
Auto van de weg gereden…
‘Auto van de weg gereden, bestuurder later overleden’
Klein berichtje in de krant. Gezien, gelezen, vast door velen.
De wereld draait zoals elke dag.
De zon komt open gaat weer onder.
(lees het hele stukje op de blog)
Dit delen:
augustus 25th, 2018
Een berichtje in de krant…
In de krant een klein berichtje ‘iemand is er heengegaan’ Slechts een enkel setje woorden over een leven dat is gedaan. Over veel verhalen mensen, liefde, leven, lijden … In de krant een klein berichtje ‘iemand is er heengegaan’ Maar met de liefde achter deze woorden is het echt nog niet gedaan … De Gans Mooi Leven, by De Gans vliegt ook op Facebook, gakt op Instagram en incidenteel verschijnt
Dit delen:
januari 27th, 2018
Poëzieweek: ik hou van je
Ik hou, ik hou, ik hou van je. Al ben je niet meer om mij heen. En zijn onze gesprekken in eeuwigheid verstomd. Ik hou, ik hou, ik hou van je, Ik voel je geest nog om mij heen en is de toon van die gesprekken, in liefde eeuwig vastgelegd. De Gans Meer poëtisch geschrijf van De Gans lezen. Volg je Mooi Leven, by De Gans ook al op Facebook?
Dit delen:
november 8th, 2017
Zwervend door de tijd
Zwerven door de tijd… Soms fluister je ineens heel zachtjes in mijn oor. Hoor ik je lief advies, kan ik weer even voort. Soms hoor ik je nog lachen en soms ineens je stem. Dan is het net alsof je er nog altijd bent. Soms krijgen we ineens een liefdevol gevoel, Een straal warmte door de kamer, als een zachte zoen. Soms denk ik even terug, zwervend door de tijd.
Dit delen:
april 28th, 2017
Over een plantenkuip, tuinieren en vooral niet vergeten…
Mijn schoonmoeder was geen tuinier Opgegroeid in het harde boerenleven op het Groninger platteland had zij in haar jeugd al voor haar hele leven genoeg getuinierd. Hoewel ze deze mening tot het eind van haar leven was toegedaan, wist ze wel alle oplossingen voor problemen in onze tuin. Ze kende alle namen van planten en wist waar ze het beste op groeiden. En trof ik haar soms aan in een
