Ik ben moe. Zo moe ben ik.

Dagen rijgen zich aaneen.

Lange rukken, te korte

stukken slapen tussendoor.

Ik voel me alsof ik toekijk

in mijn leven.

Als een ongeziene gast.

Zie geploeter en beleven.

Zie de rustmomenten

opgeslokt door anderen.

Maar door mijzelf gestuurd.

Meebeleven, medeleven,

geven is geen must.

Of mezelf verstoppen

als ik niet meer geven kan.

Die ongezien gast

mag best naar voren komen.

Haar moment en tijd opeisen,

rust en ruimte vragen.

Even minder beleven,

maar weer beter leven.

Even laten wat gelaten

worden kan.

Pas op de plaats.

De Gans

Terug naar de poëziepagina.

Terug naar de homepagina.

---

Volg je Mooi Leven, by De Gans ook al op Facebook?
De Gans gakt ook op Instagram en incidenteel verschijnt een quote op Pinterest. De Gans vliegt heel soms over Twitter.

---

Alle gedichtjes via deze pagina zijn ©by, De Gans. Als je iets wilt delen op social media graag gebruik maken van de link of de social media pagina’s waarop De Gans gakt.
Om op andere wijze te delen of gebruik te maken van mijn schrijfsels graag even contact op nemen via het contactformulier. Voor verdere informatie verwijs ik je graag naar mijn disclaimer.