La lune
Elle me touche,
elle me nourrit
de sa lumiere.
Elle me donne de la force.
Un sourire,
un peu de joie
La lune.
La force.
Je vis.
De Gans
De Maan
Ze raakt me,
ze voedt me
met haar licht.
Ze geeft me kracht.
Een glimlach,
een beetje plezier.
De maan.
De kracht.
Ik leef.
De Gans
Een maanmijmering
Vandaag een korte toegift in mijn favoriete taal. Een ode aan de maan.
Achter ons huis knipoogde ze naar me, snel stijgend boven de toppen van de bomen. Ze voedde mij met haar kracht, het zonlicht zilverachtig weerkaatsend in het donker van de nachtelijke hemel, mij vertellend dat het diepste duister nog met het puurste licht te verlichten is.
Elke maand is ze er weer. Vol, rond, of juist een klein, bescheiden sikkeltje. Eens per maand bijna afwezig, maar toch best goed te zien, voor wie goed kijkt. Een donkere ronde schijf staat aan de hemel. Zacht verlicht, ver weg. En toch zo dichtbij.
Dankbaarheid overvalt me als ik haar op de foto zet.
De Gans
Volg je Mooi Leven, by De Gans ook al op Facebook?
De Gans gakt ook op Instagram en incidenteel verschijnt een quote op Pinterest. De Gans vliegt heel soms over Twitter.
Ik slaap slecht met volle maan en bruis van energie dan!! Mooi gedicht!!
Ja herkenbaar! Meestal hier ook. Dank je x
Wat een mooie ode aan de maan
Ze was ook zo mooi deze week!
Mooi Marije, de romantiek kan ook eigenlijk niet zonder maan hè?
Nee, zeer zeker niet! Zij, de maan, was prachtig de afgelopen dagen. Nu achter de wolken 🙂