Het theater van de mist
Nat en glanzend hangen de laatste bladeren aan de bomen, terwijl de mist tussen de takken dikke tranen huilt.
Al dagen is ons wereldje geslonken tot een luttele tiental meters zicht.
Hoog boven mijn hoofd verdwijnen de toppen van de bomen in een zilverwitte oneindigheid.
Achter die dikke, grijze deken voltrekt zich een metamorfose naar de wintertijd, die volgens de weersvoorspellingen vanmiddag aan ons wordt onthuld.
Ik voel me als een bezoeker aan het theater, die wacht totdat het doek op gaat en ze het nieuwe decor mag zien…
Het wordt wat lichter buiten…
De Gans
Prachtig geschreven, Marije!
Wanneer het dat typische grauwe novemberweer is met mist, laaghangende bewolking en regen, zinkt (zingt (-: ) de moed me weleens in m’n laarzen als Rosa weer naar buiten moet. Maar eenmaal buiten is het net als met zwemmen: als je eenmaal “door bent” is het best lekker.
En mist filtert geluiden, dan wandel ik door de stilte en neem ik er een beetje van mee in mijn jaszak…
Dikke liefs ♥
Ja dat ‘er door’ zijn, hahaha! Heerlijk vind ik het, maar inderdaad erg weinig zon. En ik moet nieuwe laarzen, daar zit zo veel moed in, dat ze helemaal uitgelubberd zijn. Ik hobbel over de paden…
Maar jij hebt Rosa nog als vrolijke stok achter de deur. Ik voel weer een reden extra om een hond te nemen 😉
Dikke liefs terug ♥
Hey Marije een late reactie soms een klijne en stille wereld een prachtige verandering van de natuur de winter bloeiers komen langzaam tot leven een verdwaalde Roos komt nog in de knop lekker genieten soms even ofline en tot jezelf komen een lieve groet Kerst
Wat fijn, een late reactie! Moet je vaker doen, Of helemaal niet 🙂 Niet omdat ik ze niet wil lezen, maar omdat het jou rust geeft om minder met geven bezig te zijn. Geniet van je mooie roos, dat is belangrijk. Lieve groet, Marije
Hoi ik kijk altijd uit naar je blog ik herken er een hoop in van mij zelf groetjes Kerst
Dat vind ik wel heel fijn om te horen. Fijne avond, lieve groetjes,
Prachtig he, afgelopen week in de bus naar mijn werk reden we door de weilanden ik heb genoten vanachter het busraampje. Dan rijdt de bus de grote stad binnen….weg magie
Ja wat een verandering kan dat zijn he.
Prachtig. Wat is de natuur mooi nu. Die stilte die over de velden hangt. Ik zag het vanavond op de terugweg rond half vijf. Wat een droombeeld. Hier kan ik echt van genieten. En jij blijkbaar ook Marije. Een stukje met sfeer naar mijn hart.❤️
Ja ik geniet er ook zo van. Fijn he. ❤
Mooi!
Dank je wel Viviane!
Een decor van het dagelijks leven.
Aum Shanthi
En hoe mooi is dat decor meestal… Dank je 🙂