Een verfijnde Dood
Hoewel wij de afgelopen jaren van talloze dierbaren afscheid hebben moeten nemen, was het heengaan van mijn moeder zo’n bijzonder proces, dat het mij de rest van mijn leven bij zal blijven.
Niet dood
Mijn moeder wilde helemaal niet dood. En dat heeft ze vanaf het moment van de diagnose, met een prognose van enkele weken, nog ruim 2 jaar lang dagelijks verkondigd.
Enerzijds wist ze dat het voor ons allemaal eens ophoudt, aan de andere kant had ze toch de onmiskenbare ambitie om het tegendeel te bewijzen.
Met een fabuleuze dosis wilskracht stelde ze de dood steeds uit, hield hem op afstand met haar sprankelende levenslust en laconieke doorzettingsvermogen. Maar toen hij uiteindelijk niet meer weg te jagen viel, omarmde ze vol nieuwsgierigheid haar lot.
Een geleidelijk heengaan
Het sterven van mijn moeder was in mijn beleving allesbehalve een abrupte overgang van leven naar dood. Het was meer een heel geleidelijk, maar onmiskenbaar proces van verdwijnen, vervloeien en heengaan, totdat slechts haar ziel nog over was, helder zichtbaar in haar felle, blauwe ogen, waaromheen een intens kwetsbaar, bijna volledig weggeteerd lichaam.
Tegelijk vond ik het afschuwelijk om mijn moeder zo te zien lijden. Het was zo’n exceptionele lijdensweg dat de uiteindelijke dood heel zacht en dierbaar werd. Een letterlijke verlossing.
Warmte
Terwijl ik in die laatste weken aan haar bed zat, voelde ik de warmte rondom haar wezen dag na dag verder toenemen, of de zon nu wel of niet naar binnen scheen. Ik voelde hoe liefdevolle armen zich vol compassie boven ons openden om haar te dragen en haar in het hiernamaals op te nemen. Herhaaldelijk werd ze wakker en keek mij dan verbaasd aan: ‘zeg, ik voel Peep* telkens zachtjes op mijn schouder tikken, zoals hij vroeger altijd deed als hij mij wakker wilde maken…’
Overal vlinders
Op de dag van haar dood verschenen plotsklaps overal vlinders. Binnen en buiten, alsof ze spontaan werden geboren uit het stromende water dat tijdens het douchen op mijn schouders viel, ontsproten uit de kleding die ik die dag wilde dragen of ontkiemden vanuit de scheuren van de balken boven mijn hoofd.
Haar dood werd, zoals bijna alles in haar leven, strak door haar geregisseerd. Op het moment dat ze de arts vroeg om een traject van levensbeëindiging in gang te zetten gaf ze zich er ook helemaal aan over.
Huisarts en SCEN-arts wist ze met de voor haar zo kenmerkende helderheid binnen enkele dagen feilloos te overtuigen van haar doodswens.
Toen het zover was sliep ze al in voordat de procedure volledig voltooid was.
Precies zoals ze wilde. Kalm. Waardig. Zonder poespas. Met open vizier en vol belangstelling naar wat ging komen.
Ik heb een immense bewondering voor haar.
Speciale dank aan:
In dit artikel wil ik speciale dank uiten aan de huisarts en alle medewerkers en vrijwilligers van Hospice Eesinge te Meppel. Hun oneindige aandacht en liefde heeft niet alleen mijn moeder, maar ook ons als kinderen gedragen.
Dank jullie wel.
De Gans
* Onze gezinskoosnaampjes voor mijn ouders zijn Peep en Meem.
Wat mooi beschreven, Marije. Ik heb tranen in mijn ogen van je woorden. Hopelijk heeft de ziel van je moeder rust <3
Wat lief… Dat hoop ik ook, dank je wel <3
Hoewel het een heftige tijd is geweest, heb je het wel erg mooi beschreven. Fijn ook dat je moeder haar eigen moment heeft kunnen uitkiezen. Heel veel sterkte gewenst!
Ja dat was inderdaad heel fijn. De regie tot het eind, en dat paste ook volledig bij haar. Dank je wel!
Ontroerend mooi geschreven. Het leven is eindig, we weten het maar willen er niet aan. Vooral als je een dierbare moet missen.
Ja dan is het heel hard. En toch ook mooi…..
Wat prachtig en krachtig geschreven.
Dankjewel!
❤️
❤️
Immens droevig maar met zoveel liefde, kracht en zelfs pracht beschreven.
Een warme knuffel ♥
Dankjewel, warme knuffel terug! ♥♥
Zo mooi hoe je het beschrijft. Maar ook het gevoel hoe je ermee omgaat en de tekens die je gekregen hebt en nog zal mogen krijgen.
Aum Shanthi
Dankjewel Bruno. Er is zo veel troost te vinden. Lieve groet,
Het doet me zo aan het sterven van mijn vader denken. Ontroerend mooi verwoord en herkenbaar. ❤️
een prachtig schrijven Marije
als of ik het overlijden van ons moeder beleefde
wens jullie heel veel sterkte
lieve groet , karel
Lieve Marije,
Met ontroering over he t heengaan van je moeder gelezen. Ik kan zoveel zeggen, maar hierin schieten mijn woorden te kort.
Liefs Karien.
Dankjewel lieve Karien ❤
Prachtige woorden, een waar eerbetoon Marije.
Warme groeten,
Rudi
Dankjewel Rudi, warme groeten
K❤N❤U❤F❤F❤E❤L ❤
D❤A❤N❤K
Heel mooi lieve Marije veel liefs Kerst en Sannie ❤️❤️❤️
Dankjewel lieve allebei, veel liefs terug ❤❤❤