Gisteren schreef ik een pleidooi om vooral voorzichtig te blijven doen. En uiteraard voel ik dat nog steeds zo.
Maar telkens opnieuw vraag ik me deze maanden af, wat de beste keuzes hierin zijn. Opinies van alle zijden lezende slaat mijn twijfel verder toe. De zorg voor iedereen van wie ik houd, alsmede zelfbehoud, maken mij ontzettend angstig en onrustig. En tegelijk, als nuchtere noorderling, relativeer ik ook wel weer.
Want….de hele samenleving op slot gooien voor een virus is wel de meest ingrijpende maatregel ooit, buiten oorlogstijd. En ik begrijp de weerstand daartegen goed.
mei 9th, 2020
Verantwoordelijkheid
mei 8th, 2020
Normaal bestaat nog steeds niet meer
Normaal bestaat nog steeds niet meer
Sinds woensdag een verdere versoepeling van de lockdown-maatregelen is aangekondigd heb ik het gevoel alsof we ons bevinden in een speelkwartier van de kleuterschool.
Jongens, het is nog niet weg!!!
Dat virus is er gewoon nog, net zoals in maart.
Natuurlijk, begrijp ik de zorgen van velen om hun bedrijf en hun baan. Ik gun niemand de ellende waar hij noodgedwongen in is gestort. Maar….de telefoon bij kappers staat roodgloeiend, kinderen staan massaal op het voetbalveld, mensen lopen tegen me aan in een winkel, waar ik noodgedwongen iets moet halen wat mijn Lief niet halen kan. En ik lees in de krant dat een groot deel van Nederland ineens vakanties aan het plannen is….
Dat vind ik in deze omstandigheden dus niet normaal…
Dit delen:
mei 6th, 2020
ZieleZorgen: geef jezelf niet weg voor een bodemprijs
De afgelopen jaren heb ik veel geschreven over narcisme en overbelasting. Ik ga de artikelen over deze onderwerpen bundelen onder één kopje: ZIelzorg. Zo kan iedereen die het nodig heeft alle artikelen op dat vlak gebundeld vinden. Ook hoop ik zo meer mensen te kunnen verbinden met elkaar. Want samen staan we immers sterker. Meer lees je in dit artikel…
Dit delen:
mei 4th, 2020
VRIJHEID
Vrijheid
De Dam
leeg
Stilte
Vrede
De gebeeldhouwde
arm
omvat
de duiven
waarlangs de Koning loopt
De vrede van nu
onmetelijk
benadrukt
op mijn scherm
Een krans
in de onmetelijke leegte
die thans
onze vrijheid is
Dit delen:
mei 2nd, 2020
Mei-dicht van Mij
Mei-dicht van mij
Wat een onstuimig
weerzien
met mei
Ik geloofde
mijn ogen niet
toen ik opstond
Met open mond
te kijken
zat ik
naar hagelkorrels dik
(lees verder op de blog)
Dit gedichtje verscheen eerst op Instagram.
Dit delen:
april 30th, 2020
Het resoneert met mij
Het resoneert met mij, oftewel ‘it resonates with me’, ik vind het zo’n mooie uitdrukking. Ondanks verre afstanden onderling, voel ik de mensen van wie ik houd heel nabij. En ik voel de wereld nabij. Maar bovenal zindert de schorre roep van de natuur om meer aandacht, en minder mensen.
