In een tijd waarin velen voor altijd afscheid van elkaar moeten nemen, valt mijn oog op een pluisje aan mijn voeten. Er waaide een afscheidsgedichtje met het pluisje mee…
mei 2nd, 2020
Mei-dicht van Mij
Mei-dicht van mij
Wat een onstuimig
weerzien
met mei
Ik geloofde
mijn ogen niet
toen ik opstond
Met open mond
te kijken
zat ik
naar hagelkorrels dik
(lees verder op de blog)
Dit gedichtje verscheen eerst op Instagram.
Dit delen:
april 30th, 2020
Het resoneert met mij
Het resoneert met mij, oftewel ‘it resonates with me’, ik vind het zo’n mooie uitdrukking. Ondanks verre afstanden onderling, voel ik de mensen van wie ik houd heel nabij. En ik voel de wereld nabij. Maar bovenal zindert de schorre roep van de natuur om meer aandacht, en minder mensen.
Dit delen:
maart 16th, 2020
Terwijl de wereld Stilvalt
Terwijl de wereld stilvalt
Terwijl de wereld buiten stilvalt
begint om ons heen het ware leven
‘Wij zijn ok, en jij?’
is nu het meestgevraagde
Een vraag die eigenlijk
elke dag wel hoort te zijn
Bomen ruisen hun frisbebladerde takken
hoorbaar in de zachte wind
Vogels kwetteren en vliegen
zich onbewust
van onze menselijke transformatie
(het hele gedichtje vind je op de blog)
